ഏഴാമാകാശത്തിന്‍റെ അകത്തളങ്ങളില്‍
നനവാര്‍ന്നൊരു ചെന്തീ സന്ധ്യയില്‍
മിഴികളില്‍ കണ്ണീര്‍തുളുമ്പിയാ മഴത്തുള്ളി
ഒരു ഹൃദയമിടിപ്പിന്‍റെ ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞു
ഞാന്‍ ഭൂമിയാകാന്‍ കൊതിക്കുന്നു
അവളില്‍
പ്രണയമുണ്ട്
ദുഃഖമുണ്ട്
വിങ്ങലുണ്ട്
ഉദയാസ്തമയങ്ങളും
അവയെ വേര്‍തിരിക്കാന്‍
വിരഹാഗ്നിയിലുരുകും സന്ധ്യയുമുണ്ട്
അവിടെ മനുഷ്യനുണ്ട്
അവനൊരു പെണ്ണുണ്ട്
അവളിലൊരു അമ്മയുണ്ട്
ഒരു ഹുംങ്കാരത്തോടെ
ഏഴാകാശങ്ങളും ഒന്നിച്ചു തുറക്കുകയും
വര്‍ണ്ണോജ്ജ്വലമാകുകയും, സംഗീതം പൊഴിക്കുകയും
നിറങ്ങളുടെ നദിയില്‍ നിന്നും, കോടാനുകോടി
മാലാഖമാരൊന്നിച്ചുയരുകയും ചെയ്തു
അവര്‍ ആ മഴത്തുള്ളിയെ മണ്ണിലെത്തിക്കുകയും
നെഞ്ചോടേറ്റി ഭൂമിയവളേഴാമാകാശത്ത് നിന്ന്
കടംകൊണ്ട ഹുംങ്കാരത്താല്‍ പാലൂട്ടുകയും ചെയ്തു
അവളൊരു കടലായി,യെല്ലാമുള്‍ക്കൊള്ളുന്നവളായി
അമ്മയായിയങ്ങിനെയവളും ഭൂമിയായി,
തന്നിലണയാനെത്തും ദേവനെ കാത്ത് കിടന്നു
No comments:
Post a Comment